
De Cambodjaanse overheid ziet het allemaal graag gebeuren. Het geld stroomt immers binnen en Peking stelt nooit lastige vragen. ‘Het gaat zo snel in Sihanoukville dat de stad er op enkele maanden tijd al helemaal anders uitziet’, vertelt een vriendin mij.
De laatst keer dat ik er op bezoek was, moet in december geweest zijn. Een goed half jaar geleden dus. Omdat ik die ‘spectaculaire veranderingen’ graag met eigen ogen wil bekijken, plan ik een bezoek naar ‘het nieuwe Macau’, ook wel het grootste gokparadijs ter wereld genoemd.
Carte blanche
Wanneer je de stad binnen rijdt, zie je inderdaad overal casino’s. Het zouden er intussen bijna honderd zijn, maar er wordt voortdurend bijgebouwd. Soms zijn het grote protserige paleizen met veel goud. Maar je ziet ook obscure goktenten, alleen herkenbaar aan een uithangbord met de symbolen van de speelkaarten.
Net naast die casino’s vind je nog altijd de typische Cambodjaanse winkeltjes waar thee geserveerd wordt en waar de vleesspiesjes op een barbecue liggen. Aan het strand genieten toeristen van een cocktail. Of van een duik in de Golf van Thailand.
Die verschillende elementen botsen. Hier is duidelijk geen stadsplanning mee gemoeid. De Chinezen lijken volledig carte blanche te krijgen om hun gokhonger te stillen.